Ayı'nın gızı götün alaf saçıyo ay!

Sekiz yaşında, bir yaz gecesi,  babannemle koyun koyuna yatarken çişim gelmişti. "Babannee çişim geldii" dedim. Kaldırdı götürdü beni tuvalete. Geldik yattık tekrar yerimize. On dakka geçmeden bi daha "babanne çişim geldi benim" dedim.
Üşenmedi. Tamam kızım dedi. Kaldırıp götürdü bi kere daha.
Karanlıktan korkuyordum galiba. Tam hatırlamıyorum.Niye gidip tek başıma yapmıyordum ki...bi açıklaması vardır mutlaka.
Netekim çiş bu. Mesanede durduğu gibi durur mu?
Durmuyordu o gün benimki.
Bi daha...
"Eeeeh! Yeter, yok çişin mişin. Oyun mu oynuyon sen benle" dedi bu kez. Onla dalga geçiyorum sandı heralde. Götürmedi.
Sen misin götürmeyen?
İki dakka, üç dakka, beş...derken, foşur foşur bıraktım yatağın içine. Eşşek kadarım. Az değil. Sekiz yıl yaşamışım... :) ama işte beni tuvalete götürmüyor diye Babannemi yatağa işeyerek  cezalandırmaya karar vermişim.   Allah taksiratımızı affetsin :)
Bi de yaz...sıcak...üstüne benim ortama yaydığım idrarın sıcaklığını da ekleyince, babannem biraz fazla sıcakladı tabi. Anlamadı önce. Benim kendi sıcağım sandı. Döndü bana doğru " Ayının gızı, götün alaf saçıyo ay" dedi.
Tutamadım kendimi, başladım o yaştaki bütün çocuklar gibi kikir kikir gülmeye...o esnada olanlar oldu zaten. Bizimkinin eline bi ıslaklık hissi değdi. "Tu sana, eşşek sıpası" demesiyle üstümüzdeki pikeyi kaldırıp yere çalması bir oldu.
Şimdi böyle, benim minik Hatun'um kucağımda yatarken, bi sıcaklık geliyor üstüme. Malum, kişi kendinden bilir işi. İşedi sandım fıstığımı. Ama nasıl bi sıcaklık. Kaynar kaynar...başka bi açıklama gelmedi aklıma. "Eşşek seni, işedin de mi" diye kaldırıp koydum kenara.  Bi baktım, kup kuru kucağım. Hiç kabahatimiz yok muş meğer. Sadece  "götü alaf saçıyomuş" azcık benim fıstığımın. Kat kaloriferi misin mübareğin kızı?
Demek ki...



dipnot: Alaf, Babannemin dilinde alev/ateş manasındadır. ;)