oyalamaca

Emre Aydın, bir röportajında "Çok yakınını kaybetmenin acısını yaşamamış herkes, aşk acısını bir şey zanneder, oysa insanoğlunun yaşayabileceği en tırı vırı acıların başında gelir aşk acısı" demişti. Bu şekilde acıları yarıştırmaya gerek var mıydı diye geçirmiştim içimden. Beren Saat'e "Hiç aşk acısı çektiniz mi?" diye sorduklarında "İlkokuldan beri belli periyotlarla çekiyorum" demişti. :) İlkokul sıralarında neden bilinmez hep sınıfın en çalışkan çocuklarına yeşillendiğim zamanları saymazsak ilk aşkım lisede başladı ve dört yıl sürdü. Haliyle ilk aşk acısını da onunla yaşadım. O dört yılın içinde, ilişkiyi belki de sevmeyi bir çeşit oyun zannettiğimden her canım sıkıldığında "Küstüm oynamıyorum" moduna geçiyor, Deniz'i terk ediyordum. Barışmak için attığı taklalar, girdiği boyalar mı hoşuma gidiyordu bilmiyorum. En küçük şeyde, kaşının üzerinde gözün var deyip arkamı dönüyordum. Ama eni sonu ne oluyorsa oluyor, bir şekilde birbirim