Bitince...

Hani deli gibi bi sınava hazırlandığımız zamanlar var ya, bitince bi boşluğa düşeriz. "Eee benim olayım ne şimdi?" deriz. Bi anda özgürleşmeyi kabul etmez bünyemiz. Ne yapacağımızı şaşırırız. Hah! işte öyleyim. Boşluğa düştüm. Ayağımın altındaki zemin kaydı sanki. Bi çeşit enerji boşalması gibi düşün işte. Tıpkısının aynısı. :)

Seçim mereti bittiğinden beri bi garipim. Yazı yazamadım. Kitap okuyamadım. Facebook'umun ana sayfasına neredeyse hiç bakmadım. Açtım ama; anlık oldu hep. Bi fotoğraf beğendim çıktım, offf çok sıkıcısın! deyip arkamı döndüm hemen. Hoş bu ara instagramla flört ediyorum zaten. :)


Nevşehir'e gittim. Balona bindim. Yerden yükseldikçe iyice hafifledim...
Anlık sinirlerim var ama; daha ziyade sinirleri alınmış gibiyim aslında.
Bomboş bi his...aynen o içi hava dolu balon gibiyim.

Issız bir adaya düşmek istiyor resmen canım... Zaman mefhumu olmasın. Ne geçmişten bir anı, ne geleceğe dair bir umut taşınmasın. Herşey "orada" ve bi tek oraya ait olsun.

Yoksa fırtınadan önceki sessizlik mi bu :) ?

Ne dersin?

Hayır olsun! :)