"Dünya yansın yorganım yok içinde"

-
"Öğrendiğin her şeyi unut" diyorsun. "Her hikayenin kendi gerçekliği var. Bu eşik o eşik değil. Burdan ilk defa geçiyorsun. Bu salıncakta ilk kez sallanıyorsun. Düşersen gene ilk defa düşmüşsün gibi kanayacak dizlerin. Merhem olmayacak önceden bildiklerin. Uçarsan... İstanbul'u uçaktan ilk kez görüyor gibi süzüleceksin. İçini tuhaf bir heyecan bürüyecek. Gözbebeklerin büyüyecek... Bir tek o pilotun sesi o ilk duyduğun an kadar etkileyici gelmeyecek kulağına. Çünkü bu kez ben olacağım yanında! Hafifçe sola döndürüp başını, öylece bakacaksın. Ben çeneni tutup  yavaşça yukarı doğru kaldıracağım. Senin içinden ılık ılık bir su akacak... Çoşkun seller gibi akacak... Akıp yatağını bulacak. Ağlayarak boynuma sarılacaksın. Kalplerimiz birbirine vuracak... "
"Sonra?" diyorum ben heyecanlı heyecanlı. Gülüyorsun... "Meraklı kedi seni! Sonrası yok" diyorsun. "Sonrası yok bebeğim. Sonra varsın,
dünya yansın."


Yorumlar

Yorum Gönder

hoşgeldiniz

Bu blogdaki popüler yayınlar

Peki'yi kim icat etti?

-
Resim
Oğlan: Şaka ediyorum yahu! Kız: Hayır etmiyorsun. Oğlan: Peki etmiyorum. Ve diyalog biter. Monolog başlar. -Hayır "peki" ne ya!? Peki diye cevap mı olur abi! Ne demek peki? Başka bir zaman... Kız: Hayır şu sigarayı alıp bir yerinde söndüreceğim o olacak şimdi. Oğlan: Bütün nefretler aşkla başlar bebeğim! Monolog: -Hayır! nefret etmeyeceğim. Aşk biter, nefret kalır! Kalma! (ve çöreklendi...)
Devamı

Karolin Fişekçi matruşka bebekler gibi...

-
Resim
Karolin Fişekçi. Matruşka bebekler gibi…Açtıkça içinden başka bir kadın çıkıyor.  An an başka  bir ruh, başka bir kalp, başka bir akıl;  hatta başka bir beden oluyor. Mesela fotoğraflarını çekmeye başladığımızda diyorum ki içimden; nasıl yani? Karolin Fişekçi buysa demin şu kapıdan giren kadın kimdi? Bi şey söylüyor. Vaay diyorum! Ne kadar zeki! Hatta anasının gözü. Adamı suya götürür susuz getirir bu! Başka bir şey söylüyor. “Yok artık!" diyorum. Geçekten bu kadar saf olabilir mi? Hayatı yeni öğrenmeye başlamış bir çocuk gibi!  Bi an geliyor  "ne kadar güçlü"  diyorsunuz...Derisi sanki, hiç çizilmesi mümkün olmayan sağlam bir kayış gibi,  bi an geliyor... eliniz kabuk bağlamış bir yaraya değiyor sanki.  Hani dokunsan kanayacak gibi... Şaşırtıyor...! Güzeell…sevdim! Çünkü şaşırmayı seviyorum.. Çünkü çoğumuz dümdüz. Çünkü çoğumuz aynı. Bakın o öyle değil işte! Dik yokuşları da var, insanı hiç yormayan hatta...
Devamı

ERTUĞRUL ÖZKÖK: CENAZEM KİLİSEDEN KALDIRILSIN İSTİYORUM!

-
Resim
Ertuğrul Özkök hakkında en çok şehir efsanesi üretilen gazetecilerden biri oldu hep. Her şeyi söylemek mümkün. Samimiyetsiz diyenler de var, direkt "kötü" olmakla suçlayanlar da. O kadar ki hani bir gün Türkiye'nin tepesine gökten taş yağsa, bunu Ertuğrul Özkök'ün, zamanında Hürriyet'te attığı manşetlere bağlayacak olanlar da! Ama şöyle de bir gerçek var. Evet kızmak mümkün, nefret etmek mümkün. Hatta ahlakını sorgulamak, yerden yere vurmak da; ama kayıtsız kalmak asla! Ve bence en büyük numarası bu. Etkili! İşte bu yüzden hep böylesi bir merak uyandırmıştır bende.  İstanbul Life dergisi mayıs sayısı için yeni romanı Tuhaf Bir Çocuğun Fevkalade Hikayesi'ni konuşmak üzere buluştuk. Haliyle elime böyle bir fırsat geçmişken allah ne verdiyse sordum. İlk aşkını, bir kadını cezbetmek istediğinde kulağına fısıldadığı şiirleri ve hatta kendisi için hayal ettiği cenaze törenini bile konuştuk. Aslında kitapla ilgili bölümleri ayırıp röportajı iki ayrı bölüm halinde ...
Devamı