Babasına bile güvenmeyene ben hiç güvenmem

Sürekli bir gözü arkada olanın kendisi tekinsizdir çünkü. Biri size, "Babama bile güvenmem" diyorsa arkanıza bakmadan uzaklaşın o insandan. Bir de bunun, "Babana bile güvenme" diye nasihat buyuranı var ki daha beter. Sen güvenme canım kardeşim de bizden sana ne!?

Önüne gelenden 'kazık' yediğinden şikayet ediyorsa, hayatına giren herkesin onu aldattığını iddia ediyorsa, hemcinsleriyle kolay kolay arkadaşlık kuramıyor ve bunu bir övünme sebebi olarak kullanıyorsa, hep derbeder, hep "yazık bana" muhabbeti çekiyorsa... Kaçın o insandan.

Kendi kapısını sıkı sıkı kilitleyenler başkalarının kapılarının ardını en çok merak edenler emin olun. İnsanın karşısındakine en kolay kondurduğu şey en çok kendinde vardır çünkü. Nasıl ki aynada hep kendini görüyorsan, karşına da hep kendindekini yüklüyorsun.

Birine ikinci bir şahıs hakkında kötü bir şeyler anlattığınızda bir türlü inanamıyorsa o insana yaslayın işte sırtınızı. Çünkü kimse kendi yapamayacağı ya da aklına getiremediği şeyi başkasına da yükleyemiyor. İnanamıyor. Çünkü kendi öyle değil. Bir cinayete en çabuk ikna olan kendi cinayete en yatkın olanlar. Bence.

Diyeceğim o ki : Dünya hala dönüyorsa, birilerine inanan insanlar sayesinde dönüyor. İnan bana! :)
Ya da ister inan,
ister inanma.



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Peki'yi kim icat etti?

ERTUĞRUL ÖZKÖK: CENAZEM KİLİSEDEN KALDIRILSIN İSTİYORUM!

Rötarlı: Grinin Elli Tonu