Anadolu Ayı'larıyla imtihanım!

-Yalvarıyorum sana! Kulan kölen olayım, noolursun götür beni. -Oya gözünü seveyim bi akıllı ol. Durmadan saçma sapan bişeyle geliyorsun bana; ama bu şimdiye kadarkilerin en trajiği. Saçmalama! -Sen saçmalıyorsun şu an. Nesi tuhaf bunun? Gitmek, görmek istiyorum işte. Tanışmak, hatta arkadaş olmak istiyorum o insanlarla. Tuhaflık bunun neresinde? -Nerden öğrendin sen bu partiyi? -Ya sana ne!? Bi şekilde öğrendim işte. -Nerde ne zamanmış? -Bu benimle geleceksin demek mi? - Al işte! Ben biliyorum malımı. Yok desem tek başına gideceksin de mi o ortama! -Üzgünüm...ama evet. -Allah seni kahretmesin! Bana bunu yaptırdığına inanamıyorum şu an ama; evet! Lanet olsun ki evet! Tamam, gidelim. Hayır kendini geçtim beni de hiç düşünmüyorsun.. Orda tanıdık birini görsek, ne anlatıcaz onlara? Biz sırf meraktan burdayız diycez, onlar da yiyecek öyle mi? -Valla isterlerse yemesinler. Umrumda bile değil. -Bi gün önceden haber ver bari. -Tamam ararım ben seni. Ben aslında başka bi arka...